We weten dat factoren als ruweiwit gehalte van het rantsoen, methode van mesttoediening en weidegang invloed hebben op de ammoniakemissie. Maar hoe zit het in de praktijk? Hoe groot is de variatie in ammoniakemissie tussen bedrijven? En hoe zien bedrijven eruit die een lage, of juist hoge emissie realiseren? Welke voerstrategie volgen deze bedrijven? Wat maakt dat bepaalde bedrijven een hoge ammoniakemissie realiseren, en andere een lage? In Proeftuin Veenweiden leren de deelnemende bedrijven welke managementmaatregelen succesvol zijn bij het verminderen van de ammoniakemissie.
Inzicht en samenhang
De Kringloopwijzer kan helpen om antwoord te krijgen op deze vragen. Veel melkveebedrijven hebben de afgelopen jaren de Kringloopwijzer ingevuld, waardoor we inzicht kunnen krijgen in de (berekende) ammoniakemissie, en de achterliggende bedrijfssituaties. PPP-Agro Advies heeft vorig jaar van 49 bedrijven in het veenweidegebied al de Kringloopwijzers geanalyseerd, en gekeken welke factoren een rol speelden bij de hoogte van de ammoniakuitstoot per ton melk. Ruw-eiwit gehalte van het rantsoen bleek een groot effect te hebben. Maar ook bleek dat factoren vaak met elkaar verstrengeld zijn. Zo wordt bijvoorbeeld het effect van weidegang deels teniet gedaan doordat bij meer weidegang het ruw eiwitgehalte van het rantsoen meestal stijgt. Door deze samenhang kan het lastig zijn om conclusies te trekken over het effect van afzonderlijke factoren, vooral bij een klein aantal bedrijven.
Analyseren en interpreteren
Daarom willen we dit jaar nog wat dieper in de praktijkresultaten duiken, met een uitgebreidere analyse van meer Kringloopwijzers van nog meer veenweidebedrijven. Zo hopen we meer inzicht te krijgen in de verschillen tussen bedrijven, én in het effect van achterliggende bedrijfssystemen en managementmaatregelen. Zo kunnen we van elkaar leren en binnen Proeftuin Veenweiden praktische toepassingen ontwikkelen om de ammoniakemissie in het veenweidegebied te verminderen.
