Sturen op eiwitniveau in krachtvoer loont tijdens het weideseizoen

In een tweejarige beweidingsproef met kurzrasen en stripgrazen op KTC Zegveld is gekeken naar het effect van het verlagen van de onbestendig eiwit balans (OEB) in krachtvoer op het ureumgehalte in de melk en de melkproductie. Krachtvoer met een lage OEB verlaagde het melkureumgehalte met gemiddeld 45% in 2016 en 30% in 2017. Dit onderzoek is uitgevoerd door KTC Zegveld, Louis Bolk Instituut en Wageningen Livestock Research in het kader van de projecten Amazing Grazing en de PPS Ruwvoerproductie en Bodemmanagement.

Laag ureum, lagere ammoniakemissie

Een lager ureumgehalte in de melk is een indicatie van een betere stikstofbenutting en lagere ammoniakemissie. Weidegang heeft een verlagend effect op ammoniakemissie, maar ook hier valt nog een verdere reductie te behalen door aanpassing van het rantsoen. In de tweejarige beweidingsproef met kurzrasen en stripgrazen kregen de koeien naast beweid gras en kuilgras dagelijks ongeveer 7 kg krachtvoer met een lage (-50, OEB-L) of hoge (50, OEB-H) OEB. Kurzrasen had in 2016 een 40% hoger ureumgehalte dan stripgrazen, en in 2017 was het 22% hoger. De oorzaak is het hogere eiwitgehalte in het opgenomen kurzrasengras, dat volledig bestaat uit jonge grastopjes.

Seizoen heeft invloed

De ureumgehaltes vertonen ook een seizoensgebonden patroon. In het voorjaar zijn de waardes lager dan gemiddeld en in het najaar hoger. Dat past bij het eiwit- en VEM gehalte van het verse weidegras. In het voorjaar van 2016 resulteerde dit in ureumgehaltes van onder de 15 en was er een negatief effect op de melkproductie. In het najaar van 2016 en in 2017 en waren de ureumgehaltes steeds boven de 15 (of tijdelijk er net onder), en was er geen enkel effect op de meetmelkproductie.

Conclusie: het onderzoek toont aan dat sturen op het OEB-gehalte in het krachtvoer gedurende het weideseizoen loont als de gift goed wordt afgestemd op het beweidingssysteem en het seizoen.