“Eiwit is het gaspedaal van het rantsoen”, een veel gebezigde uitspraak die tussen de oren zit bij veel veehouders. Adviseurs van PPP-Agro advies onderzochten of deze bewering wel klopt.

Met behulp van de data van de 80 rantsoenen van de deelnemers aan de Proeftuin Veenweiden en deelnemers aan andere projecten konden zij voereiwit, melkgift en ureumgetal analyseren.

Melkgift

In de onderstaande grafiek zijn het eiwitgehalte van het rantsoen en de melkgift (meetmelk) tegen elkaar uitgezet. Wat zegt dit beeld?

  • Het gemiddelde rantsoen bestaat uit 160 gram eiwit per kg ds. (ex ammoniak fractie);
  • Er is een grote spreiding van eiwitgehalten in de rantsoenen;
  • Er is geen verband te vinden tussen het eiwitgehalte in het voer en de melkgift (de stippellijn geeft dit weer).

Conclusie: Deze analyse geeft geen onderbouwing van de uitspraak dat eiwit het gaspedaal is om veel te melken.

Ureum

Bij het doorrekenen van een rantsoen geeft het programma meteen een indicatie van het ureumgehalte, ofwel hoeveel benutting aan eiwit er in het rantsoen zit. Onderstaande grafiek laat zien hoe het verwachte ureumgehalte is van de voorgeschreven rantsoenen. Wat valt hierbij op?

  • Er is een grote spreiding te zien in ureumgetal (tussen de 17 en 34!);
  • Er zijn weinig rantsoenen (4!) met een ureumgetal van onder de 20.

Conclusie: De berekende rantsoenen hebben gemiddeld genomen een veel hoger ureum dan optimaal is voor een goede eiwitbenutting.

Wat zijn uw ervaringen?

Deze uitkomsten roepen verschillende vragen op. Naar aanleiding van deze rantsoenberekeningen hebben we de volgende vragen aan u:

  • waarom wordt er nog steeds zoveel eiwit in de rantsoenen geadviseerd?
  • waarom worden zulke hoge verwachte ureumgehalten geaccepteerd?

Het zou mooi zijn als u daarop zou kunnen reageren. Dit kan door een mail te sturen naar d.kool@ppp-agro.nl, dan komen we daar de volgende nieuwsbrief op terug.